خواص نوروفارماکولوژیک فارنسول در مدل موش سوری

اضطراب شایع ترین اختلال رفتاری است. تحقیقات بر روی مواد جدید دارای ارزش درمانی برای چنین اختلالاتی اخیرا پیشرفت داشته است. مطالعات متعدد فعالیت های نوروفارماکولوژیک از ترپن های مشتق شده از گیاهان را گزارش کردند. فارنسول یک ترپن شش تایی است که میوه ها رایج ترین منبع آن محسوب می شوند ولی فعالیت ضد اضطرابی از فارنسول هنوز ناشناخته است. مطالعه حاضر بر روی 32 راس موش سوری آلبینو سوئیسی (8 عدد در هر گروه) انجام شده و خواص نوروفارماکولوژیک فارنسول و اثرات آن بر سطح کورتیزول سرم را مورد ارزیابی قرار داده است. فارنسول به صورت داخل صفاقی در دوزهای واحد 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم تجویز شد در حالی که از دیازپام با دوز استاندارد 2 میلی گرم بر کیلوگرم به عنوان داروی ضد اضطراب استاندارد استفاده شد. سی دقیقه پس از تزریقات، تست جعبه باز (oft)، ماز به علاوه مرتفع (epm)، تست شنای اجباری (fst) و تست صفحه داغ (hpt) برای ارزیابی رفتار شبه اضطرابی، افسردگی و ضد دردی انجام شدند. در تست opt فارنسول در دوز mg/kg 100 منجر به کاهش معنی دار در فعالیت لوکوموتور در مقایسه با سایر گروه ها گردید (p<0.01). در epm، فارنسول در دوز 100 و نه mg/kg 50، مشابه با دیازپام منجر به افزایش معنی دار در تعداد ورود به بازوهای باز و زمان حضور در بازوهای باز شد (p<0.01). افزایش در زمان بی حرکت ماندن در fst در موش های تحت تیمار با فارنسول مشاهده شد .(p<0.001) فارنسول در دوز   mg/kg 100 موجب طولانی شدن معنی دار زمان پاسخ به محرک دردناک در hpt گردید. مشابه با دیازپام، فارنسول منجر به کاهش سطوح پلاسمایی کورتیزول گردید. یافته های حاصل از این مطالعه اثرات ضد اضطرابی، ضد دردی، و همچنین افسرده کننده از فارنسول را در مدل موش سوری نشان داد. مطالعه حاضر شاهدی فارماکولوژیک برای استفاده از فارنسول به عنوان آرامبخش در درمان اختلالات اضطرابی را فراهم می نماید.